Londra Araştırması

İngilizler...hayatımda hiç bu kadar soğuk ve bir o kadar yumuşak insanlar görmemiştim zamanında ustam "İngilizlerin günümüzde erkekleri kız gibi konuşur." diyerek milletlerin kişiliklerinide öğretmişti ancak hiçbir adamın öyle olacağına inanmazdım yolda araçlarını bile düzgün sürmüyorlardı böyle adamların bu kadar büyük sömürge imparatorlukları kurduğuna şaşıyordum ancak önemli olan bu değildi şu anda aradığı Kaçağı bulmalıydı. Havalimanına geldiğinde üzerinde; bir Takımelbise vardı. siyah bir takımelbise giymişti kravatı kırmızıydı bir tek vede gömleği Beyaz-Mavi arası bir gömlek vardı ve gene ustamdan öğrendiği sahte kimlik ve pasaport yapımıyla kendine bir MI15 Kimliği yaptırmıştım zaten birçok güvenlik görevlisi sadece kimlik mühürüne ve kimlik boyutuna bakardı bürolara girip mühürü damgalamak ve boyut ayarlamak kolaydı zaten ingiliz adım "Leonard Leeds" idi. yanında birde susturucusu bulunan bir tabanca vardı silah taşımayı sevmedi ancak ingilizler için aynısı geçerli değildi Havaliman'nına girince güvenlikler dedektör'den geçmemi söyledi ceketimin sağ iç cebinden MI15 kimliğini çıkarıp göstererek "Kraliçe adına çekilmenizi istiyorum" dedim ingiliz aksanıyla ciddi bir şekilde söylemiştim beliki inandırıcı olmuştum güvenlik görevlilerinden biraz yaşlı ve yüzü buruşmuş olan bir tanesi çekingen bir tavırla "Buyrun efendim." der dedektör'ün alarmı çalınca bir güvenlik görevlisinin daha dikkatini çeker ancak yaşlı olanın verdiği işaretlere işlerine bakarlar ingilizler işlerini pek iyi yapmıyorlardı "Güneşi batmayan" ülke denmelerinin tek nedeni bence; yol geçmez kervan geçmez bir ada idi sadece donanmaları gelişmişti oda pek yetmiyordu bu yüzden Dünya'yı baştan keşfedip ordularıyla zayıf ülkeleri sömürge yaparak zenginleşmişlerdi onlarda bunun farkındaydı ancak mükemmel bir şekilde belli etmiyorlardı hızlı adımlarla yürürken gene aynı görevliler "Efendim cürettimi mazur görün ancak; Havalimanında bir suçlu mu var ?" der daha deminkenden daha çekingen ve kısık sesli bir tavırla ingilizler'in asaletli dediği şekilde vücudumu aynı anda etrafında döndürerek görevliye dönerek ciddi bir tavırla "Bu sizi ilgilendirmez ben buraya gelmedim işinize dönün bu seferlik cürettinizi mazur görüyorum fakat bu bir daha yaşanmasın" diyerek onları kovarım zaten o kaçağı çok zor bulmuştum yanında güvenlik görevlileriyle dolaşırsam bir iş döndüğünü anlayabilirdi yaşlı görevli aksi bir tavırla diğer arkadaşlarına geri dönün işareti yaparak geri döner sonrada tabalalardan müdür'ün ofisine doğru yürümeye başlarım buraya gelenlerin çoğu turistti veya işgezisi için giden ingilizlerdi ingilizlerin neredeyse hepsi birbirine ya çok soğuk yada gereğinden fazla kaba davranıyordu eğer Libya'da...hayır orayı hatırlammalıydı böyle bir anda olmazdı bunu yapamazdım birden durakladım bütün o anılar aklımdan geçiyordu dayanak olarak duvar'ın kenarına dayadım elimi duvarı çok bastırıyordum bu sırada oradan geçen bir bayan görevli "Beyefendi bir rahatsızlığınız mı var ?" der soğuk bir tavırla aniden kendime gelirim birazdaha kendimi toplayıp ciddi bir tavır alırım kadın siyah saçlı beyaz tenliydi oldukça hafif kilolu bir kadındı üzerindeki klasik sekreter giysileriyidi beyaz tenli olmasına rağmen yanakları hafif kızarmıştı saçları ise yeni toplanmıştı ve dik yürüse bile bacakları ve duruşundan fiziksel olarak yorgun olduğu belli oluyordu ayrıca çoraplarını ise yeni ve aceleyle giydiği giyişinden belli oluyordu beli ki çok yorulacağı birşey yapmıştı...sorusuna cevap olarak ciddi bir tavırla "Hayır bayan teşekkürler ancak iyiyim yetkili biriyle görüşmek istiyordum." dedim beni belli etmeden süzmeye çalışsa bile başarılı olamaz "Beyefendi uçağınızda bir sorun olduysa lütfen danışmayla görüşün yetkilileri lütfen gereksiz şeylerle meşgul etmeyiniz" der ciddiyetle ve bir o kadarda kovarcasına sağ iç cebimden kimliğimi çıkartarak "Bu ne küstahlık ? ben burada Kraliçeyi ve krallığımızın güvenliğini temsilen bulunuyorum." diyerek onu azarlarım tam bir ingiliz gibi söylemiştim bunu ben bile şaşırmıştım bu kadar güzel ingilizce konuşmama ancak bunu tavırlarımla belli etmem ve sonrada kimliğimi sağ iç cebine yerleştiririm bayan bir daha sakinleşir kibar ve birazdaha yağcı bir ses tonuyla "Özür dilerim Bay Leeds ben Genel Müdür'ün Danışmanıyım sorabileceğiniz herşeyi bana sorabilirsiniz." der daha fazla ingiliz rolü yapıp onu azarlamak isterdim ancak Ada'dan kaçan bir söz konusuydu bu yüzden birazda soğuk bir tavırla "Uçuş kayıtlarını incelemeği talep ediyorum." derim kadın ince ve cazip etmeye çalışan bir ses tonuyla "Efendim beni takip ediniz." der ve adeta mankenlerin podyumda yürüdüğü gibi yürüyordu ingiltere'deki kadınların böyle olmadığını sanırdım ancak bazıları heralde öyle olacaktı neyse kadını takip etmeye başladım ondan hızlı yürüyordum neredeyse geçecek gibi oldum kapısının yanında "Rapor Bölümü" yazan bir yerde dururlar ve kadın bana gülümseyerek "Burası efendim gereken birşey olursa kapıdayım." der sahte bir şekilde gülümseyerek kapının kolunu kavrayarak içeri girerim iki tane bilgisiyar ve birçok rafın bulunduğu bir odadır oda yeşil tonlarında boynamıştır rafların birçoğu eskidir yeni olanlarsa pek dolu gibi durmuyordu oda'nın penceresinden uçak pistinin bir bölümü gözüküyordu oda'daki adamlardan birine "Dün İstanbula yapılan uçuşları görmek istiyorum." diyene kadar beni fark etmemişlerdi ikiside hayalet görmüş gibi arkalarına dönerler ve 1 dakika bana bakarlar şaşkınlıkla ben birazdaha azarlarcasına "Sizler neye bakıyorsunuz ? ben Kraliyeti ve Krallığı temsilen burada bulunuyorum. Derhal oraya yapılan uçuşlardaki yolcu listesini gösterin" derim hiçibiri kimlik sormaz sağ bilgisiyar'daki bir bilgisiyar programını açarak bazı kayıtlara bakar sonra'da bana dönerek "Efendim dün istanbula 3 uçuş yapılmış bu üç uçuş listesinde yolcuların listesi var." der sakin ancak çekingenlik yüklü bir tavırla uçuş listelerine bakarım 2.uçuş 14.00'da yapılan uçuşta aradığı adamı bulmuştu "Jimmy Mendez" adlı Amerikalı uçuş yapmıştı oraya uçmuştu artık yeri belliydi bende İstanbula gidicektim ancak önce bir işi halletmeliydim "Sizler beni görmediniz ben buraya gelmedim" derim soğuk bir tavırla diyerek hızlıca kapıyı açıp dışarı çıkarım danışman hala bekliyordu orada sahte bir şekilde bir kere daha gülümseyerek oradan hızlı adımlarla havalimanı çıkışına yönelirim danışman'nın arkamdan geldiğini topuk seslerinden anlamıştım sağ elimle dur işareti yapınca topuk sesleri kesilir hızlıca havalimanından dışarıya çıkarak en yakın internet kafeye yollanırım

***

İnternet kafe'de bir masa bulmak zor olmamıştı Koruyucuların sitesine girerek bir mesaj atarım mesajta "Efendim Jimmy Mendez İstanbula gitti ne yapılsın ?" diye bir mesaj atarım daha sonra oradan ayrılırak bir kafeye oturarak kahve içmeye başlarım cevap gelince zaten cep telefonumada cevap geldiğine dair bir mesaj gelecektir...

Sağ elimi kahve'nin tutucağına koyar. Ve küçük bir yudum alarak kahve'nin tabağının tam üstüne koyarım bu kadar kibar olmayı öğrenmek fazla zor olmamıştı ingilizler görünen kusurlara görünmeyenlerden daha çok önem verirlerdi. Bunu neden yaptıklarını anlayamazdım üstelik yumşak gibi konuşuyorlardı birde kendilerine asil diyorlardı hiç anlamıyordum neden böyle olduklarını neyse bunu bırakmalıydım benim görevim adayı korumaktı İngilizlerin git gide yumuşaması değildi. Bu sırada kahvem'den bir başka yudum almak için kahveye atıyordumki elimi telefonun zil sesi çalar bu zil sesi siteden gelen mesajlar için kullandığım bir zil sesiydi hemen sağ elimi sağ cebime atarak telefonu kavrayarak hızlı bir şekilde mesaj'ı okudum eleman sıkı korunuyordu ancak tek adamı olan Jimmy değildi. Hem ona bu kaynakları kim sağlamış olabilirdi ki ? İstanbul'da korumalar ve orada yemediğim halde bildiğim boğaz yemeği orada çok pahalı olurdu ancak bu önemli değildi hızla ayağa kalkarak orada hızlı adımlarla yürüyerek havalimanına gider neyseki fazla uzaklaşmamıştım havalimanı girişinde gene aynı güvenlik görevlileri vardı beni görünce biri birşey diyecek gibi oldu ancak suratımı ekşir ekşitmez işine döndü bende hızlı adımlarla güvenlik şeritlerinden birin biraz kaldırdırarak altından geçtim sonrada bilet kuyruğuna girdim "MI15" kimliğini göstermeyi düşünürüm ancak böyle yaparak fazla dikkat çekebilirdim bu yüzden bir yarım saat kuyrukta bekleyişten sonra sıra bana geldi görevli 25-30 yaşlarındaki hafif kilolu siyah saçlı esmer büyük ihtimalle kendisi gibi melez olan biriydi kendisine nazik bir ses tonuyla "Buyrun nasıl yardımcı olabilirim ?" diye sordu ona biraz ciddi bir ingiliz aksanıyla "İstanbul'a en yakın uçuş ne zaman ?" diye sordum adam başını monitöre çevirir bir dakika sonra "20 dakika sonra efendim" der biraz sıkılmış bir tavırla ancak nezaketi eksik etmeden ona "O halde bir bilet alıcaktım." dedim ciddi bir tavırla adam "Tamam efendim." diyerek başını sallar sonrada monitör'de 10 dakika'da bazı şeyler yaparak bir bilet uzatır "10 Dakika sonra uçağınız kalkıyor efendim. İyi uçuşlar" der ben gene bir sahte gülümseme ile yetinerek oradan hızlı adımlarla uçağa doğru yürümeye başladım uçağa binene kadar 3 dakika kalmıştı zaten tek koltukluydu neyseki oturduğu yer tek koltukluydu kimseyle geyik muhabetti yapmadan yolculuğu uyuyarak geçirecekti. Birden aklına Maria geldi o uçak yolcuklarını hep merak ederdi acaba beni görüyor muydu ? görüyorsa benden utanıyor muydu ? düşünceleriyle hafif bir titreme yaşayarak uyuya kaldım...