Garip Dünya

Konu: Garip Dünya Cuma Tem. 16, 2010 2:31 pm

Soğuk,sessiz,karanlık...Bu inişli çıkışlı duygular ona çok uzaktı.Gözlerini yeniden açtığında ne kadar uyuduğunu düşündü.Belki bir belki 2 aydı.Son anısı zihninde canlandı.Aldığı darbeyle yere serilmişti.Tanımadığı tiz bir ses "Hey, kendine geliyor, buraya gelin." dedi. Nerede olduğunu anlamaya çalıştı.Doğruldu ama daha fazla hareket edememişti.Elleriyle bu karanlık adını koyamadığı yeri incelemeye başladı.Kare şeklinde bir yerdi.Yanlarında ve üstünde yer yer delikler vardı.Ve artık buralardan ışıklar süzülüyordu.Elleriyle gözlerini ovuştururken tanımadığı başka bir ses "şimdi seni dışarı çıkaracağız korkma ve bağırma" dedi yumuşacık bir sesle.Bu yumuşaklık onu rahatlatmalımydı?Sonunda dışarıdaydı.Beli ağrıyor bacakları uyuşmuştu.İki büklüm 2 aydan sonra bu gayet normaldi.Ayağa kalkmaya çalışırken tökezleyerek yere düşüyordu ki iki güçlü el onu yakaladı dengesini kurmasına yardım etti.Çevresine baktığında ona bakan meraklı yüzlerle karşılaştı.Ama onun nefesini kesen bu kalabalık ifadeler değil içinde bulunduğu gemi ve hızla yol aldığı ucsuz bucaksız okyanustu.Kalabalığı yok sayarak geminin güvertesine koştu.Nerede olduğunu anlamaya çalışıyordu.Arkasındaki kalabalığa "neredeyim?" diyebildi sadece.İçlerinden tüfeğiyle insanları iten "çekilin diye söylenen Artemis'in önüne gelince tüfeğinin namlusunu okşayan adam " herşeyi öğreniceksin evlat sakinleş." dedi.Ama bu Aremis için yeterli bir yanıt değildi.Geminin ucuna yürüdü.Aklından ne geçiyordu ki??Gemiden atlayıp bu sisli okyanusta yüzerek kaçmayı mı?Hayal gücü sınırlarını zorluyordu.En iyisi en az atmış yaşında olğununa bahse girebileceği bu adamı dinlemekti.Ellerini iki yana açtı adama baktı ardından olduğu yere oturup bağdaş kurdu.Kalabalıktan mırıltılar yükselmeye başladı.Yaşlı adam tüfeğiyle kalabalığı iterek" defolun!!" dedi.Şaşırtıcıydı ama itiraz eden olmamıştı.Kalabalık beş dakika içinde dağılmıştı.Adam Artemis'in önüne geçti onu taklit eden hareketlerle bağdaş kurdu."Benden ne istiyorsun?" Artemis teslim olmuş gibiydi.Zaten başka bir seçeneğide yoktu.Yaşlı adam sonunda anlatmaya başladı " Artemis biz bir adada yaşayan yüz kişilik bir topluluğuz.Kurallardan ve olanlardan kaçan herkes bu adaya yerleşti.Baskılardan bıkmıştık.Tarım yapıyoruz.Bu şekilde yaşıyoruz.Bir doktorumuz vardı.Hastalıklarla baş eden sadece bir insanımız var.Ama oda sandalla okyanusta devrildi.Lanet olası bir köpek ...." Artemis eliyle adamı susturdu."Bana ne istediğini söyle.Ayrıntıları istemiyorum eve dönmek istiyorum." adam gülümsedi ama sanki Artemis konuşmamış gibi anlatmaya devam etti.Artemis omuz silkti."Doktorumuzu köpek balığı ısırdı kolundan.Onu kaybedemeyiz." yaşlı adamın gözleri dolmuştu."Bize sadece sen yardım edebilirsin sen de doktorsun." adam Artemis'in gözlerine bakıyordu.Bu bakışlar Artemis'in içine işlemişti.Besbelli çaresizdi.Ona yardım edebilirdi.Ama aklına bişey takıldı."Neden ben?" yaşlı adam başını salladı ayağa kalkıp tüfeğiyle adayı işaret etti "Son durak! geldik." Artemis cevabını alamamıştı.Adaya girdiler herkes onları gülerek karşıladı.İnsanlar taş evlerde yaşıyordu.Ortak banyolar ve tuvaletler vardı.Çocuklar için oyun bahçesi bile vardı.İnsanları bazıları yüzüyor bazıları çalışıyordu.Artemis dinlendikten sonra onu hasta doktorun yanına götürdüler.Yarı baygın kanlar içindeki bu adamı görünce şoka girdi.Adam ona gülümsüyordu.Ama bir anda herşey önemini kaybetmişti.Çünkü bu iki yıl önce kaybolan biricik erkek kardeşiydi.Hemen yanına koştu."Gale gale noldu....biz...aradık....ama....yani..."

3 AY SONRA

"Ahh evet iyiyim Artemis artık gidebilirsin." Artemis'in ayrılma vakti gelmişti gemi onu eve götürmek için bekliyordu.Ait olduğu yere gidecekti.Ama Gale'yi buarada bırakamazdı.Bu yanlıştı.Fazlasıyla...."Gale benimle gelmeye ne dersin?Burası sana göre değil biliyorsun." Gale kesilen koluna ve sonrada Artemis'in gözlerin tam içine baktı."Burası garip bir dünya tatlım..." o sırada yaşlı adam yanlarına geldi.Gale'nin omzuna gülerek vurdu.Sonrada Artemis'e dönüp " Artık özgürsün evlat.Herşey için teşekkür ederiz.Seni tanıdığımıza sevindik" dedi.Arkasındaki kalabalıkta başlarını sallıyor Artemis'e gülüyorlardı.Ağlayanlar bile vardı.Artemis bu kadar sevildiği bir yerde olduğunu hatırlamıyordu."Ehh bu herifte bize emanet sen merak etme" dedi yaşlı adam Gale'yi göstererek.Gale adama alaycı bir gülümsemeyle " Sen kendine dikkat et yeter bir ayağın çukurda." diyerek takıldı.Artemis'in aklından delice bir fikir geçti."Hey sizinle birlikte kalabilirmiyim?" dedi bir anlık fikirle.Buna daha sonra pişman olacakmıydı?Yaşlı adamla Gale aynı anda şakın bakışlarla "Artemis" dedi.Kalabalık kahkahaya boğuldu..."Burası garip bir dünya tatlım..." diyerek mırıldandı Artemis.Adaya geri dönerken aklından geçen tek bir soru vardı.Nelerle karşılacağım ve bunlarla nasıl baş edeceğim?O sırada kardeşi elini sıktı.Artemis onun sıcacık desteğiyle cevabı buldu.Kardeşimle....

Konu: Geri: Garip Dünya Cuma Tem. 16, 2010 5:42 pm

90!
Tebrikler.