Methew karşısında duran paslı demir kapıyı kendi geçeceği kadar açtı ve yavaşça içeri adım attı. İçerisi çok soğuk ve karanlıktı. Asasını cebinden çıkartarak "lumos"dedi. İçerisi asasından çıkan loş bir ışıkla aydınlandı ama etrafın soğukluğu onu tedirgin etmeye yetiyordu. Kapıyı yavaşça ardından kapadı. Asasından çıkan ışık hüzmesinin aydınlattığı kadarıyla (küçük bir kapı deliğinden bakmaya beniziyordu bu) etraf çok tozlu gözüküyordu, örümcek ağları her yeri kaplamış gibiydi. Burası evin salonuydu, geniş ve nemliydi, içerisi buram buram kasvet kokuyordu. Eşyaların bazıları rengini ve kalitesini hiç yitirmemişti. Diğer tüm eşyalar ise ya kırıktı ya da paslanmıştı. Ön tarafında ve yanlarında ikişer koltuk vardı. Salonun en solunda büyük bir masa ve sönmüş mumlarla kaplı bir avize, koltukların yanlarındaki sehbalarda ise mumluklar vardı. Yerler beyaz mermerlerle kaplı, tavanda ise hareket eden bulutlar vardı. Üzerinde durduğu halıda ise hareket eden yılan motifleri vardı. Ayağının altında dolaşan yılanlar bi o yana bir bu yana kaçışıyordu yanlışlıkla üzerine bastığı yılan tehditkar bir şekilde tıslıyınca hemen halının üzerinden ayağını çekti. Methew'in ilgisini duvarda ki bir porte çekti. Resimde bir adam ve baygın bir kadın vardı. Portreye ışık tuttuğunda içindeki adam "orda biri var, evet ışığı gördüm, orda biri var bana yardım edin!" dedi bağırarak. Methew biraz ürpermişti, adama "neye yardım edeyim" dedi. O anda yanında bir ısık belirdi. Methew hemen asasını yana çevirdi koltukların yanında duran masadaki mum yanmıştı. Methew ne olduğunu anlamadan arkasında bir hırıltı hisseti…
Uyandığında yerde yatıyordu zemin çok soğuktu ve bedenini hissizleştirmişti. Yavaşça doğruldu asası elinde yoktu. Aniden ışıklar yandı ve gözleri ışıkla beraber kısıldı sonra yavaş yavaş gözleri ortama alıştı. Karşısında yaşlı bir adam duruyordu. Hafif göbekli sakallı ve uzun saçlı adam "burda ne işin var" dedi. Methew adama uzun bir süre baktıktan sonra adamın bakışları altında ezildiğini hissederek "ben, buraya bir haber vermek için geldim ama kimse yoktu ve aniden sen… Sen bana ne yaptın, neden yerdeydim ben, asam nerde?" dedi sonradan olayları kavrayarak. Adam öksürürcesine“haber neymiş?”dedi, sanki methew’in az önce neler dediğini duymamıştı. Methew biraz öfkelenmişti oturduğu zeminden kalkmak istemişti fakat kalkamıyordu halıdan çıkan altın rengi bir yılan ile yere bağlanmıştı,artık dahada öfkelenmişti ama kendini kontrol ederek “bana bakın bayım şimdi sizden hemen asamı vermenizi istiyorum”dedi. Adam gülercesine “hah, mark demek beni hatırlamadın, o kadarda zaman olmadı aslında” dedi. Methew’in gözleri fal taşı gibi açılmıştı az önce duyduğu şey kalbini adeta harekete geçirmişti. Kalbi bir snitch gibi vücudundan kaçmak istiyordu. Derin bir nefes aldıktan sonra “Mark’ı yani beni tanıyor muydun?”dedi korkarak. Yaşlı adam “Elbette mark, ahh! Neden böyle boş boş baktığını şimdi anlıyorum sen methew olmalısın değil mi? ; İnsanın kendine hâkim olamaması ne kadar komik bir bilsen.”dedi kahkaha atarak. Methew’in başı dönmeye başladı, felaket bir şekilde midesi bulanıyordu. Yavaş yavaş vücudu ağırlaştı karşısındaki adam endişeli gözlerle methew’e bakıyordu. Methew’in göz kapakları ağırlaştı, adam ayağa kalktı ve methew’e doğru yaklaştı, tak diye bir ses duyuldu ve methew yere düştü…
Mark Methew’e doğru kesin bir bakış attı. Büyük bir arenanın tam ortasındaydılar yukarıya doğru oturmuş seyirciler onlara bakıyordu. Etraf çok kalabalıktı ikiside asasını kavurucu güneş altında birbirine doğrulttu. Methew’in kasları istem dışı çalışıyordu ne yaptığını bilmeden düello pozisyonunu almıştı. Mark ona gülüyordu başla diye bir ses yükseldi ve 2 yeşil ışık havada şimşek gibi çaktı. Mark’ın asasından çıkan ışıkla methew’in asasından çıkan ışık adeta mücadele ediyordu fakat Methew ne yaptığını bile bilmiyordu. Vücudu Mark’a karşı onu savunuyordu ama Methew vücüduna emir veremiyordu. Mücadeleyi kazanan Mark’ın yeşil ışığı Methew’e doğru geldi ve Methew yere düştü…
Mark başını kaldırdı yaşlı adam yerde oturmuş ona bakıyordu. Mark gözünü kırpıştırdı ve yutkunarak yaşlı adama:”çekil şurdan baş belası Areon Willstrolp” dedi ve ayağa fırladı. Areon mark’ın bu sözüne gücenmiş gibiydi. Mark dahada sinirlenerek “git ve bana çabuk bir seilguim’s suyu getir”dedi. Areon hemen “ peki Bay İchillium”dedi ve koşar adımlarla mutfağa gitti giderken bir şey düşürmüştü.Mark sinirlenerek: “beceriksiz” dedi.Ve Methew’in yenilişini kutlamak için duvarı boydan boya kaplayan esmer laçin ağcından yapılma olan kristal camlı içkiliğin gözünü açtı ve kendine muggle markası bir viski koydu.İçkisinden bir yudum aldı ve kristal cama yansıyan şeytani yansımasına bakarak kadeh kaldırdı…
Konu: Mark Erwin 
Ptsi Haz. 21, 2010 8:06 pm
