Yatağında bir o yana bir bu yana dönüp duruyordu.Dün gece olanları düşünmek onu çıldırma yolunda bir adım atmasına neden oluyordu.Gerçek olabilir miydi? Hayır bu sadece kabus gibi bir seraptı.Böyle bir şeye imkan veremiyordu.Yatağında pencereye doğru döndü.Dolunay tepedeydi.Baş ucundaki dijital saate baktı. 02.00.Derin bir nefes alıp verdi.
Annabel 23 yaşındaydı.Zeki,güzel ve asiydi.Hayatı düzenli çılgınlıklarla da geçse de o bildiklerine inanırdı.Oysaki dün gece karşısına biri çıkmış ve tüm hayatını mahvetmişti.Gerçek olduğunu iddaa ettiği şeyler savunuyordu.
Anna bunlara inanmadı tabi.Ama beyninde de bir kurt dolaşmıyor değildi.Bu kurt ne kadar aldırmıyormuş gibi yapsa da beynini kemirip duruyordu.Ve kötü olanıysa Anna buna bir son veremiyordu.
Dün ki adam –ki kendini Anna 'ya komutan olarak tanıtmıştı- ona bir şeyler zırvalamış yarın gece saat 03.00'da almaya gelecekleri söylemişti.Ki burada not düşmekte gerek var adam arkasında orduyla geziyordu.
Anna sırt üstü döndü yatağında.Adamın bir orduyla gezmesi yada komutan olması endişelendiren değildi onu.Anna'yı endişelendiren şey adamın ona hitabı ve anlattıklarıydı.
Hayır dedi Anna fılsıtıyla Hayır gerçek değil bunlar.Sadece rüya…Kabus…
- - - - - - - - -
Dün gece arkadaşlarından ayrılmış eve dönerken,Anna takip edildiği hissine kapıldı.Sokak karanlıktı ve bu Onu daha da korkuttu.Birden bir sis geçti önünden aslında da önünde değil dört bir tarafından.Soğuk bir meltem gibiydi.Soğuk sis Anna'ya temas edince içi ürperdi.Ensesindeki saçların kalktığını hissedebiliyordu.
Ve işte o anda olanlar oldu.Arkasına bakmak için dönerken önünden gelen sesi işitti.Bir kilit sesi.
Kafasını çevirdiğinde bir zırhın içinde,kılıcı belinde bir adam ona doğru yaklaşıyordu.Adamın sarı uzun saçları arkadan toplanmıştı.Delici,keskin mavi gözleri Anna'nın üzerindeydi.
Anna arkaya doğru bir adım attı.Korkmaya başlamıştı.
Adam birden hamle yapıp önünde eğildi
-Kraliçem
Anna şaşırmış bir şekilde
-Haa diye cevap verdi
Adam bir adım daha yaklaşmıştı Anna'ya yüzünde ufak bir tebessüm taşıyordu.
Anna içinden Azize Teresa ne halt dönüyor burada diye geçirdi.Ve ardından bir küfür savurdu.
-İzin verin kendimi tanıtayım Ladym.Ben Gece Ordularının Komutanı Alexa.Sizi bulmakla görevlendirildim.Ve Tanrıya şükürler olsun buldum.Şimdi son işim yarınki dolunayda sizi ülkeye götürmek.
-Ha..Şakamı bu? David,Victoria,Amanda heyy Jared hiç komik değil.Çıkın ortaya..
-Efendim şaka değil Adam dağ gibi sert ve ciddi duruyordu.Lafına devam etti.
-Etrafınızdaki her şey fani dünyadan.Şu ana kadar yaşadığınız her şey sadece bir süreçti.Siz insan değilsiniz Kraliçem.
-Peki ben neyim? Canavar mı,melek mi veya iblis mi yok yok dur yoksa vapir mi?
-Evet Anna adamın ani ve ciddi cevabı karşısında alaycı gülümsemesini yutmuş ve kaskatı kesilmişti.
-Siz son ve ölümsüz vampir kraliçesisiniz.Ben sizi bulmak ve ülkeye götürmekle görevlendirildim.
-Ülke ..?
-Gece Ülkesi.Vampirlerin yaşadığı vadi.Bunları bilmemeniz doğal efendim ama artık biliyorsunuz.Siz bizim efendimizsiniz.Bu geceden sonra güçlerinizi yavaş yavaş hissedeceksiniz.Oraya vardığımızda tamamen Kraliçeye dönüşeceksiniz..
-Anlamıyorum..Neden ben,neden şimdi,ben insanım kocaman dişlerim yok yada güneşte erimiyorum..
-Vampirlik bu değildir efendim.Evet kana susayacaksınız.Benim dediğim güçler bunların dışında güçler.Doğa üstü güçler.Son kehanet vampirlere 2 asır önce verildi.O kehanette son kraliçenin ölümsüz olacağını ve bir insandan dönüşeceğini bildiriyordu.Ve doğa üstü güçlerle sarılacağını…
-Çok saçma hiç biri umurumda değil bayım.Tabi sizde umurumda değilsiniz..
Adam elini kaldırdı ve etrafındaki pus arkasında birer birer bölüklere ayrıldı.Yüzlerce zırhlı asker.Süvariler.Komutanın yanında siyah bir at vardı.Adam atına doğru bir hamle yapıp ata bindi.
-Yarın gece saat 03.00'sizi alacağız ve o zaman seçim yapamayacaksınız.Kendi soyunuz tehdit altında.Gelmek zorundasınız.
Anna şaşırmış ve sinirlenmiş bir şekilde adama bakıyordu.Ağzını açtı ancak cevap veremedi.
Adam boynunu eğdi ve;
-Leydim..Lordum sizi bekliyor..Hoşça kalın..
dedi ve sis bulutlarıyla koca orduyla yok oldular…
- - - - - - - - - -
-Ben insanım
Anna dün gecenin tekerrürü ile bağırarak uyandı.
-Ben insanım ve ırkım,soyum insan.. diye fısıldadı.
O arada bir rüzgar geceliğinden boşta kalan vücudunu yaladı geçti.Ürperdi..Pencereye baktı.Tül havalanıyordu.
Ben pencereyi açmadım yada açık bırakmadım diye geçirdi içinden.
Birden aklına her şey hücum etti.Saate gözlerini devirdi.02.59
Kafasını kaldırdığında çok geçti.Süvariler her yerdeydi ve Anna odasında değildi.Etrafı dolunayın ihtişamıyla aydınlanmış bir ormanla kaplıydı.
Tanıdık bir ses
-Atınız efendim dedi ve Alexa yanında siyah bir atla geldi.Bu at muhteşemdi.Alnında beyaz lekesi vardı.Güçlü bir attı.Alexa'nınkinden bile daha güzeldi.
Anna ata bindi.İçinde bir lider doğmuştu sanki.Bir ıslık koptu dudaklarından.Ve süvariler ormandan karşıdaki devasa vadiye doğru ilerledi.
Konu: Son Kraliçe 
Salı Haz. 15, 2010 11:44 pm
